kenangan itu kejam !

malam-malam ni. rasa hati macam geli-geli je nak berjiwang karat dan beromantika de amor seorang diri. orang berjiwang dengan kekasih hati, aku berjiwang dengan hati sendiri. untung lah kan orang yan ada kekasih hati jiwa raga tu. boleh temankan korang. UNTUNG LAAAAA 

bila jiwa mula kacau, hati pun turut sama kacau. gelisah tak tentu arah. resah semacam. gundah gulana pulak tu. ishh. ni aku paling terseksa bila jadi macam ni. lepas tu rindu pulak semakin membuat aku jadi tak betul. kacau betul

mula lah otak menerawang ingat kenangan lama. itu ini aku ingat. semuanya. kenangan ni buat aku rasa sesak nafas taau. rasa macam tak boleh nak ada nyawa. kejam kan kenangan tu. kejam sangat. 

# bila kita ingat awak, kita nak nangis.
# bila kita tengok gambar awak, kita rasa rindu sangat kat awak
# bila kita lalu depan fakulti awak, kita rasa nak lari je dari situ. takut terserempak dengan awak
# bila kita lalu tempat awak tinggal, kita takut nampak awak. kita taknak
# bila kita fikir pasal awak, seboleh-boleh kita harap awak masih tunggu kita
# bila kita rasa awak ada orang lain, kita rasa macam nak mati je

awak. kenangan tu kejam sangat. sebab buat kita tak boleh nak terima sape-sape dalam hidup kita. orang lain tak dapat nak ganti tempak awak sebab kita cuma simpan tempat tu untuk awak. hati kita ni kan awak. macam disiat-siat bila fikir awak dah dapat pengganti kita. tapi tak apa, kita redha andai itu buat awak bahagia

terima kasih awak untuk kenangan yang tercipta di antara kita.